Blog Widget by LinkWithin

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Εξπρές Σάμινα, 11 χρόνια μετά: Ένα μαχαίρι που δεν έφτασε στο κόκαλο

Έντεκα χόνια συμπληρώθηκαν προχτές σ από το τραγικό συμβάν του ναυαγίου του «Εξπρές Σάμινα» κατά το οποίο 82 συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους.

Στη μνήμη 82 δολοφονημένων ανθρώπων από το εφοπληστικό κεφάλαιο και το κράτος του....
Υπουργός Ναυτιλίας τότε, ο από σήμερα υπουργός προστασίας του προστάτη, Χρήστος Παπουτσής.26 Σεπτεμβρίου 2000, ώρα: 22:15, νήσος Πάρος. Το Ε/Γ-Ο/Γ Εξπρές Σάμινα της εταιρείας Minoan Flying Dolphins παρεκκλίνει της καθορισμένης πορείας του και προσκρούει στο σύμπλεγμα βραχονησίδων Πόρτες, δύο ναυτικά μίλια ανοιχτά της Πάρου. Στο θάλαμο επιχειρήσεων του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ) το περιστατικό αρχικά δεν εμπνέει ανησυχία. Ωστόσο, οι επιβαίνοντες επικοινωνούν με τηλεοπτικούς σταθμούς και δίνουν την πραγματική διάσταση του συμβάντος. Το Σαμινα βυθίζεται!”

Κανείς δεν φαίνεται να θυμάται ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που διέπραξαν οι έλληνες εφοπλιστές σε συνεργασία με το πολιτικό σύστημα πριν 11 χρόνια και που είχε σαν αποτέλεσμα 82 νεκρούς. Την ίδια ημέρα 22 χρόνια πριν χάθηκε η ζωή ενός μέλους της ομαδούλας που κυβερνά τον τόπο, του Μπακογιάννη.
Η ζωή του Μπακογιάννη αξιολογείται από τα ΜΜΕ και τον πολιτικό κόσμο ως σαφώς σημαντικότερη από την ζωή 82 ανθρώπων που πνίγηκαν.
Η βύθιση του πλοίου είχε κάνει τότε τον γύρω του κόσμου με πολλούς επιβάτες να κατηγορούν το πλήρωμα για αδιαφορία και αρκετούς να μιλούν για τις προδιαγραφές του Σάμινα που δε θα έπρεπε πια να εκτελεί δρομολόγια αλλά και για τις ευθύνες του πλοίαρχου και υποπλοίαρχου.

Η δικαιοσύνη πάντως έκρινε ότι ο πρόεδρός της πλοιοκτήτριας εταιρείας όσο και ο εκπρόσωπός της έπρεπε να καταδικαστούν σε εξαγοράσιμη ποινή 6 μηνών ο καθένας.

Παράλληλα, ο πλοίαρχος Βασίλης Γιαννάκης είχε αρχικά καταδικαστεί σε κάθειρξη 12 ετών για τα εγκλήματα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια, της σωματικής βλάβης από αμέλεια και της διατάραξης της ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας με ενδεχόμενο δόλο. Ωστόσο τον Μάρτιο του 2010 με απόφαση του Αρείου Πάγου η ποινή φυλάκισης του πλοιάρχου Β. Γιαννάκη μειώθηκε, με τον ίδιο να απαλλάσσεται από τις κατηγορίες της  ανθρωποκτονίας από αμέλεια και της πρόκλησης σωματικών βλαβών από αμέλεια. Εν τω μεταξύ την  ίδια περίοδο είχε ήδη αποφυλακιστεί. Μαζί με τον Γιαννάκη καταδικάστηκαν ο υποπλοίαρχος Αν. Ψυχογιός σε κάθειρξη 12 ετών και 10 μηνών, ο Α΄ μηχανικός Γ. Σκιαδαρέσης σε κάθειρξη 7 ετών, ο ύπαρχος Γ. Τριαντάφυλλος σε φυλάκιση 5 ετών.

Το μόνο παρήγορο σε αυτή την ιστορία είναι ότι το Νοέμβριο του 2007 (επτά χρόνια μετά το ναυάγιο) το εφετείο Αθηνών επικύρωσε τελικά αποζημιώσεις από 35.000 έως 60.000 ευρώ για κάθε ναυαγό και για τους συγγενείς των θυμάτων του ναυαγίου, παρά το αίτημα της εταιρείας να περιοριστεί  στα 10.000 ευρώ το ύψος της κάθε αποζημίωσης.

Κάτι ακόμα σίγουρο είναι ότι ο τότε αρμόδιος Υπουργός δήλωσε πως το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο… (Πρόσφατα τον ακούσαμε από άλλο πόστο, να λέει την ίδια έκφραση για τις αυθαιρεσίες της αστυνομίας στο Σύνταγμα. Καταλαβαίνεις…)

Τα νησιά μας θρηνούν ακόμα τους νεκρούς τους....

Ο ρόλος του Παπουτσή

Με 82 ψυχές στο σάπιο σεντούκι της πολιτικής σταδιοδρομίας του, ο Παπουτσής ούτε παραιτήθηκε,ούτε εξαφανίστηκε πολιτικά όπως ήταν λογικό να συμβεί και όπως θα συνέβαινε σε κάθε πολιτισμένη χώρα.Ζεί και βασιλεύει ως "προστάτης",τι ειρωνία να φέρει πλέον τον τίτλο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη.Τότε για να την σκαπουλάρει έλεγε οτι το μαχαίρι θα μπει στο κόκαλο.Τώρα και αφού το μαχαίρι δεν μπήκε ποτέ στο κόκαλο,δίνει εντολές στους μπάτσους του να σπάνε τα κόκαλα όσων αντιστέκονται και να χτυπουν ακόμα και μικρά παιδιά....Τι θλιβερό και μακάβριο να χρησιμοποιείς κόκαλα για να στηρίξεις την πολιτική σου σταδιοδρομία σαν νεκροθάφτης της κοινωνίας.

Ας μην ξεχνάμε οτι επι ενα μήνα έως την νύχτα που βυθίστηκε, το πλοίο κυκλοφορούσε χωρίς τα απαραίτητα πιστοποιητικά αξιοπλοϊας.Ποτέ επίσης δεν είχε γίνει έλεγχος στο Σαμίνα. Και στις δυο αυτές περιπτώσεις την ευθύνη έχουν υπηρεσίες του τοτε υπουργείου εμπορικής ναυτιλίας.Ποιός όμως περίμενε να κάνουν σωστά τη δουλειά τους οι υπηρεσίες την στιγμή που ο Υπουργός Χρήστος Παπουτσής συμετείχε στις δεξιώσεις του εφοπλιστη Σφηνιά όπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων με δημοσιεύματα και βίντεο που έιδαν το φως της δημοσιότητας.

Ας μην ξεχνάμε επίσης την περίπτωση με τα νεοπαραληφθέντα ελικόπτερα SAR (search and rescue, έρευνας και διάσωσης); Τα ελληνικά πληρώματα δεν είχαν ολοκληρώσει την εκπαίδευσή τους, όμως ο Γάλλος εκπαιδευτής αλλά και τα ελληνικά πληρώματα προσφέρθηκαν να κάνούν νυχτερινή πτήση, ώστε να επιχειρήσουν έστω φωτισμό της περιοχής του ναυαγίου.
Ο γλειώδης Παπουτσής απαγόρευσε την επιχείρηση, τρέμοντας ένα πιθανό ατύχημα που θα “σταλάκωνε” κι άλλο την εικόνα του θιάσου που λεγόταν “κυβέρνηση Σημιτη”.

Αντιθέτως την επόμενη μέρα δεν έδειξε κανέναν ενδοιασμο να μετατρέψει τα ελικόπτερα σε μεταφορικό του μέσο. Πήρε το SAR για να επισκεφθεί την Πάρο. Είναι βλέπετε ιδιαιτέρως άνετο σε απλές πτήσεις, καθώς έχει ειδικό αντικραδασμικό σύστημα. Ήταν και ολοκαίνουργιο ότι πρέπει για εναν Υπουργό.

Το Σεπτέμβριο του 2000 στο κύριο άρθρο της η «Ελευθεροτυπία» έγραφε: «Πότε παραιτείται ένας υπουργός;». «Στο ερώτημα αν υπάρχει πολιτική ευθύνη για τη φοβερή ναυτική τραγωδία του “Εξπρές Σάμινα”, ο -τότε- υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Χρήστος Παπουτσής, δήλωσε: “Η δική μου πολιτική ευαισθησία και η δική μου πολιτική ευθύνη μού υπαγορεύει να ταυτισθώ με την προσπάθεια για να χυθεί άπλετο φως”. Ετσι, λοιπόν, εννοεί την πολιτική ευθύνη η κυβέρνηση και έτσι την ερμηνεύει ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας; Ξεχνάει όμως κάτι σημαντικό: σε κάθε περίπτωση, υπάρχει αντικειμενική πολιτική ευθύνη, χωρίς δόλο και αμέλεια, και μόνον επειδή η τραγωδία συνέβη επί πρωθυπουργίας του κ. Σημίτη και υπουργίας του κ. Παπουτσή».


"Ο κ. Παπουτσής είναι ο πιο ανάλγητος άνθρωπος"       

Αυτό και άλλα πολλά καταγγέλει το 2007 στην εφημερίδα "espresso" ο κ.Γιώργος Παπαγεωργίου,ένας απο τους διασωθέντες του ναυαγίου."Εκείνο το βράδυ το κράτος απουσίαζε εντελώς.Ο κ. Παπουτσής,κράτησε καθηλωμένο το Super Puma για να έρθει το πρωί και να κάνει υπουργικη εμφάνιση.Και τα άλλα 3 Super Puma ενώ περίμεναν εντολές δεν τις έλαβαν ποτέ.Ο κ. Παπουτσής είναι ο πιο ανάλγητος άνθρωπος.Ήρθε στο Κέντρο Υγείας,έκανε μια βόλτα την Τετάρτη κατά τις 10 το πρωί και δεν μπήκε στους 2 θαλάμους να επισκευτεί τους ναυαγούς.Να πεί ένα απλό κουράγιο.Πήγε δίπλα σε ένα μαγαζί και έκανε παρατήρηση γιατί δεν είχαν τα πούρα που κάπνιζε.Δίπλα του,στα 30 μέτρα,εκείνη τη στιγμή έβγαζαν πτώματα.Στη συνέχεια,το μεσημέρι με τη συνοδεία του πήγε στο Δρυό και έφαγε κατσικάκι.Γι'αυτό λέω ότι είναι ανάλγητος.Αυτή είναι η γνώμη μου και την καταθέτω.Κρατική μέριμνα,καμία."


(πηγές ikariamag,Ελευθεροτυπία,esspresso,wikipedia)

Μόλις άκουσα για ναυάγιο σκέφτηκα το Σαμίνα!



Λόγω καταγωγής μου απο την Ικαρία είχα ταξιδέψει πόλλες φορές με το συγκεκριμένο καράβι, που έκανε πολλά χρόνια το συγκεκριμένο δρομολόγιο.Αν και μικρός τότε το θυμάμαι απο την εποχή που το λέγαν Golden Vergina και άνηκε στην εταιρία Agapitos Lines.Τέτοιο βαπόρι δεν το ξεχνάς.Σαπιοκάραβο το λέγαμε και κάθε γωνιά του σου θύμιζε πόσο παλιό είναι,όπου και να ακούμπαγες λερονόσουν. Ήταν όμως το μοναδικό μέσο με το οποίο μπορούσαμε να βρεθούμε στο νησί μας.Άλωστε πρίν απο αυτό υπήρχαν ακόμα χειρότερα βαπόρια για τα νησιά μας (Ικαρία-Σάμο).Λίγο ως πολύ όλοι μεγαλώνοντας συνηθίζαμε τα σαπιοκάραβα.
Κάποια στιγμή το καράβι άλαξε χέρια το πήρε η Minoan Flying Dolphins και το μετασκεύασε. Απο Agapitos Lines έγινε Ηellas Ferries.Είχαν προστεθεί κάμπίνες και ένα σαλόνι επιβατών.Eκείνο το καλοκαίρι το νησί είχε "βουήξει" ,ήταν αρκετοί οι Καριώτες που δούλευαν στα ναυπηγεία.Οι φήμες έλεγαν οτι το πλοίο ήταν πιο επικίνδυνο απο πρίν,ότι είχαν καταργηθεί στεγανά για να προστεθούν χώροι επιβατών,ότι είχαν κοπεί λαμαρίνες που δέν έπρεπε να κοπούν και άλλα.Φήμες έλεγα,"ράδιο άρβύλα" και χαμογελούσα ειρωνικά.Ήμουν κάπως μικρός και αρκετά αθώος τότε. Σκεφτόμουν οτι δεν μπορεί για λίγο παραπάνω κέρδος να κάνουν κάποιοι τόσο επικίνδυνο ένα ήδη παλιό καράβι, γιατί θα βρίσκαν το μπελά τους αν γινόταν ζημιά....Σωστά σκεφτόμουν,όπως θα σκεφτόταν κάθε άλλος στην ηλικία μου,μετά κατάλαβα πως οι σωστές σκέψεις δεν ταιρίαζουν παντού αλλά μόνο στις σωστές χώρες,στις σωστές κοινωνίες και σε έναν πιό σωστό κόσμο.

Τελευταία φορά που ταξίδεψα με το Σαμίνα ήταν 2 εβδομάδες πρίν βυθιστεί.Ξεκινήσαμε με κακό καιρό απο Ικαρία και μια ώρα μετά τον απόπλου εκδόθηκε απαγορευτικό! Εμείς όμως έπρεπε να συνεχίσουμε το ταξίδι με 9 μποφόρ μέχρι τον Πειραιά, γιατί όπως μας έλεγαν μέλη του πληρώματος, στα λιμάνια που ήταν στη ρότα μας, είχαν δέσει άλλα πλοία και δέν υπήρχε χόρος για εμάς.Η κατάσταση τραγική.Στο καράβι δεν μπορούσες να σταθείς όρθιος αλλά ούτε και ξαπλωμένος, καθώς απο το κούνημα κυλούσες σαν βαρέλι και επέστρεφες.Είχα σφηνωθεί με τη βοήθεια των μεγαλύτερων με τις  αποσκευές για να μπορέσω να σταθεροποιηθώ ξαπλωμένος και είχα πάρει απόφαση το ενδεχόμενο να βουλιάξουμε και να χρειαστεί να εγκαταλείψω αυτο το καρυδότσουφλο.Το καράβι έφτασε στον Πειραιά όπου περίμενε ένα τηλεοπτικό συνεργείο που κάποιος επιβάτης είχε ειδοποιήσει.

Το βράδυ της τραγωδίας επέστρεφα ακτοπλοικώς απο την Κρήτη.Με είχε πάρει ο ύπνος σε έναν καναπέ,μέχρι τη στιγμή που με ξύπνησαν τα μεγάφωνα του καραβιού.Μια φωνή μας ενημέρωνε οτι θα παρεκλίνουμε της πορείας μας γιατί υπήρχε ναυάγιο επιβατικού πλοίου και μπορεί να χρειαστεί η βοηθειά μας.Αμέσως σκέφτηκα το Σαμίνα και ρώτησα έναν καμαρότο που πέρνούσε.."ποιό πλοίο είναι; To Σαμίνα;" .....Ναι μου απάντησε και με παρότρυνε να πάω στο μέσα σαλόνι που ειχε τηλεόραση να δω το έκτακτο δέλτιο...Ανατρίχιασα και βούρκωσα οχι μόνο για όσους σκεφτόμουν οτι ήταν μέσα έκεινη τη στιγμή,όχι μόνο για το οτι λίγες μέρες πρίν ήμουν κι εγώ εκει μέσα αλλά και για την τεράστια ευκολία με την οποιά μάντεψα ποιό καράβι ήταν.

Όλοι έδειχναν εντυπωσιασμένοι με την ταχύτητα που βυθίστηκε το πλοίο.Τότε θυμηθηκα τις φήμες του νησιού.Λίγο καιρό μετά το πόρισμα ανέφερε μεταξύ άλλων οτι η ταχύτητα με την οποία βούλιαξε οφειλόταν στο οτι απο τις 14 υδατοστεγείς θύρες (στεγανα) ,ήταν κλειστές μόνο οι 2, ενώ οι κανονισμοί λένε οτι πρέπει να είναι κλειστές όλες όταν το καράβι είναι σε πλεύση.Ίσως οι άλλες απλά δεν υπήρχαν όπως έλεγαν και στο νησί.Ίσως γι'αυτό και ενω η βουλή είχε εγκρίνει κονδύλι ανέλκυσης το κουφάρι του Σαμίνα δεν ανελκύθηκε ποτέ.

Τώρα πλέον το έχει καλύψει η άμμος και έχει γίνει τελείως ακίνδυνο για όλους, αθώους και ένοχους...

Και για να μην ξεχνιόμαστε !
Ο Παπουτσής είναι αυτός που είναι αλλά δεν διορίστηκε. Όλοι αυτοί που τον ξαναψήφισαν τον έβαλαν εκεί που είναι σήμερα.Αυτοί οι ανόητοι υποκριτές που λέγονται ψηφοφόροι και που όταν έβλεπαν στην tv κανένα αφιέρωμα για τα θύματα του Σαμίνα βούρκωναν και βρίζαν το κράτος που αυτοί ξαναψήφισαν. Αυτοί οι υποκριτές που έδωσαν στον Παπουτσή και δίνουν στον κάθε όμοιό του το δικαίωμα να μας κουνάει επιδεικτικά και με θράσος το δάκτυλο και να τσακίζει απο το νέο του πόστο κάθε κονωνική ομάδα που έχει αντιρήσεις.....

1 σχόλιο:

  1. όποτε βλέπω αυτό το σίχαμα στην τηλεόραση, σκέφτόμαι τους συγχωριανούς μου απο την Πάρο που χάθηκαν και απορώ σε τί κοινωνία ζούμε που δίνει ευκαιρίες στους ενόχους αλλά δεν έδωσε καμία ευκαιρία σε 82 αθώους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή