Όταν οι μετανάστες ήταν Έλληνες.
Κάθε Αύγουστο, περίπου ένα εκατομμύριο κάτοικοι του Τορόντο μαζεύονται στην ελληνική συνοικία της πόλης για να γλεντήσουν στο Φεστιβάλ Ντάνφορθ, που διοργανώνει η ελληνική κοινότητα. Για ένα ζεστό καλοκαιρινό σαββατοκύριακο, οι κάτοικοι μιας από τις πιο πολυεθνικές πόλεις του κόσμου αναμειγνύονται ειρηνικά για να δοκιμάσουν ελληνικό φαγητό, ελληνική μουσική και αυτό που έχει πλέον εδραιωθεί ως γιορτή της πολυπολιτισμικότητας και της ελληνικής υπερηφάνειας.
Δεν ήταν όμως πάντοτε έτσι τα πράγματα. Και δεν ήταν πολύ παλιά, όταν οι καλοί πολίτες του Τορόντο βγήκαν στους δρόμους ψάχνοντας τους Έλληνες, με εντελώς διαφορετικές προθέσεις.
Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όσοι μετανάστες προέρχονταν από εχθρικές χώρες φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στον Καναδά. Οι Έλληνες, ως πολίτες ουδέτερης χώρας, δεν αντιμετώπισαν τέτοιο θέμα. Από την άλλη, επειδή η ουδετερότητα της Ελλάδας μπορούσε ανά πάσα στιγμή να αλλάξει, ο καναδικός στρατός δίσταζε να στρατολογήσει Έλληνες, οι οποίοι θα μπορούσαν ξαφνικά να γίνουν εχθροί εντός των γραμμών του. Αλλά και αργότερα, όταν η ανάγκη για περισσότερους στρατιώτες ήρε τους δισταγμούς αυτούς, πολλοί Έλληνες αρνήθηκαν να καταταγούν.
Οι Καναδοί που γύρισαν από τον πόλεμο έβλεπαν τους Έλληνες ως λιποτάκτες. Παράλληλα, οι επιχειρήσεις των Ελλήνων (κυρίως εστιατόρια και καφετέριες) προκαλούσαν το φθόνο στους Καναδούς βετεράνους που δυσκολεύονταν να βρουν δουλειά. Και με τον καιρό, η ελληνική κοινότητα έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος των μεταπολεμικών προβλημάτων των Καναδών.
Το αποκορύφωμα του ολοένα αυξανόμενου ρατσισμού κατά των Ελλήνων ήρθε την Παρασκευή, 1η Αυγούστου του 1918, όταν περίπου 20,000 στρατιώτες και πολίτες του Τορόντο ξεχύθηκαν στους δρόμους, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν όσα ελληνικά εστιατόρια βρήκαν μπροστά τους, με την αστυνομία να παρακολουθεί άπραγη την έκρηξη βίας.
Το καναδικό ντοκιμαντέρ «ο Αύγουστος της βίας» αποκαλύπτει τις κοινωνικές συνθήκες και τα κίνητρα των βετεράνων του Α' Παγκοσμίου Πολέμου που ξεκίνησαν τις ταραχές και τη θέση της μικρής κοινότητας Ελλήνων μεταναστών και εστιατόρων που, άθελά τους, έγιναν το αλεξικέραυνο που προσέλκυσε όλη αυτή τη βία.
Το φιλμ παρουσιάζει ένα δυνατό και σοκαριστικό παράδειγμα για το πώς ένα γενικότερο κλίμα ρατσισμού και δυσαρέσκειας μετατράπηκε σε μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί με την παραμικρή αφορμή.
Κάθε Αύγουστο, περίπου ένα εκατομμύριο κάτοικοι του Τορόντο μαζεύονται στην ελληνική συνοικία της πόλης για να γλεντήσουν στο Φεστιβάλ Ντάνφορθ, που διοργανώνει η ελληνική κοινότητα. Για ένα ζεστό καλοκαιρινό σαββατοκύριακο, οι κάτοικοι μιας από τις πιο πολυεθνικές πόλεις του κόσμου αναμειγνύονται ειρηνικά για να δοκιμάσουν ελληνικό φαγητό, ελληνική μουσική και αυτό που έχει πλέον εδραιωθεί ως γιορτή της πολυπολιτισμικότητας και της ελληνικής υπερηφάνειας.
Δεν ήταν όμως πάντοτε έτσι τα πράγματα. Και δεν ήταν πολύ παλιά, όταν οι καλοί πολίτες του Τορόντο βγήκαν στους δρόμους ψάχνοντας τους Έλληνες, με εντελώς διαφορετικές προθέσεις.
Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όσοι μετανάστες προέρχονταν από εχθρικές χώρες φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στον Καναδά. Οι Έλληνες, ως πολίτες ουδέτερης χώρας, δεν αντιμετώπισαν τέτοιο θέμα. Από την άλλη, επειδή η ουδετερότητα της Ελλάδας μπορούσε ανά πάσα στιγμή να αλλάξει, ο καναδικός στρατός δίσταζε να στρατολογήσει Έλληνες, οι οποίοι θα μπορούσαν ξαφνικά να γίνουν εχθροί εντός των γραμμών του. Αλλά και αργότερα, όταν η ανάγκη για περισσότερους στρατιώτες ήρε τους δισταγμούς αυτούς, πολλοί Έλληνες αρνήθηκαν να καταταγούν.
Οι Καναδοί που γύρισαν από τον πόλεμο έβλεπαν τους Έλληνες ως λιποτάκτες. Παράλληλα, οι επιχειρήσεις των Ελλήνων (κυρίως εστιατόρια και καφετέριες) προκαλούσαν το φθόνο στους Καναδούς βετεράνους που δυσκολεύονταν να βρουν δουλειά. Και με τον καιρό, η ελληνική κοινότητα έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος των μεταπολεμικών προβλημάτων των Καναδών.
Το αποκορύφωμα του ολοένα αυξανόμενου ρατσισμού κατά των Ελλήνων ήρθε την Παρασκευή, 1η Αυγούστου του 1918, όταν περίπου 20,000 στρατιώτες και πολίτες του Τορόντο ξεχύθηκαν στους δρόμους, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν όσα ελληνικά εστιατόρια βρήκαν μπροστά τους, με την αστυνομία να παρακολουθεί άπραγη την έκρηξη βίας.
Το καναδικό ντοκιμαντέρ «ο Αύγουστος της βίας» αποκαλύπτει τις κοινωνικές συνθήκες και τα κίνητρα των βετεράνων του Α' Παγκοσμίου Πολέμου που ξεκίνησαν τις ταραχές και τη θέση της μικρής κοινότητας Ελλήνων μεταναστών και εστιατόρων που, άθελά τους, έγιναν το αλεξικέραυνο που προσέλκυσε όλη αυτή τη βία.
Το φιλμ παρουσιάζει ένα δυνατό και σοκαριστικό παράδειγμα για το πώς ένα γενικότερο κλίμα ρατσισμού και δυσαρέσκειας μετατράπηκε σε μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί με την παραμικρή αφορμή.
πηγή salata tv
Violent August: The 1918 Anti-Greek Riots in Toronto (Teaser) from Violent August on Vimeo.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου