ακτεί
Κόκκινη κάρτα έβγαλαν για ακόμη μια φορά οι «κερκίδες» όλης της χώρας στους πολιτικούς... Τα πανό που αναρτήθηκαν φανέρωναν τη διάθεση των φιλάθλων -όσων έχουν απομείνει μετά τα σκάνδαλα του περασμένου καλοκαιριού- για παρέμβαση στα πολιτικά δρώμενα. Ενάντια σε κυβέρνηση, σε Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενάντια σε Αστυνομία. Ειδικότερα οι σχέσεις φιλάθλων-οπαδών με την Αστυνομία δοκιμάζονται σταθερά κάθε χρόνο...
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΝΟ ΣΤΙΣ ΚΕΡΚΙΔΕΣ
Κόκκινη κάρτα έβγαλαν για ακόμη μια φορά οι «κερκίδες» όλης της χώρας στους πολιτικούς... Τα πανό που αναρτήθηκαν φανέρωναν τη διάθεση των φιλάθλων -όσων έχουν απομείνει μετά τα σκάνδαλα του περασμένου καλοκαιριού- για παρέμβαση στα πολιτικά δρώμενα. Ενάντια σε κυβέρνηση, σε Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενάντια σε Αστυνομία. Ειδικότερα οι σχέσεις φιλάθλων-οπαδών με την Αστυνομία δοκιμάζονται σταθερά κάθε χρόνο...
Ισως ο μεγεθυντικός φακός των ΜΜΕ, αυτός που εστιάζει στο γεγονός, ιδιαίτερα στο διαφορετικό, ιδίως στο μαζικό, πρώτη φορά «δείχνει» τόσο καθαρά προς την κερκίδα... αν εξαιρέσουμε σκηνές από επεισόδια. Γιατί, στα γήπεδα «...εκεί όπου η Ελλάδα αναστενάζει», όπως λέει το άσμα - οι φίλαθλοι ή οι οπαδοί που βρέθηκαν κάποια στιγμή στο ίδιο «τσουβάλι» με γνωστούς-αγνώστους, κουκουλοφόρους και χούλιγκαν, είχαν πάντοτε την τάση να παρεμβαίνουν.
Στο ΠΑΟ-Εργοτέλης
Την τελευταία αγωνιστική προκλήθηκε σάλος με τα πανό σε ΟΑΚΑ, Τούμπα, Νέα Σμύρνη, Ηράκλειο και αλλού. Τα συνθήματα στόχευαν ευθέως προς κυβέρνηση-τρόικα-αστυνομία. Τελευταίος κρίκος σε μια αλυσίδα παρεμβάσεων των οπαδών στα πολιτικά πράγματα της χώρας, που ξεκίνησε από τα χρόνια της χούντας και συνεχίζει να υπάρχει μέχρι σήμερα. Και όσο τα πράγματα, μέρα με τη μέρα, σοβαρεύουν τόσο πιο αιχμηρή γίνεται η σάτιρα των φιλάθλων.
Πρόσφατο παράδειγμα, η αντίδραση του διαιτητή Χρήστου Μήτσιου στο ΠΑΟ - Εργοτέλης που αξίωσε να κατεβεί το πανό που αποκαλούσε «λαμόγια» τους πολιτικούς.
Προσφέρεται το γήπεδο
«Δεν είναι κυρίαρχο το πρότυπο του οπαδού που "τα σπάει και λογαριασμό δεν δίνει", αλλά το στερεότυπό του, η εικόνα που έχει φτιαχτεί γι' αυτόν από την κοινή γνώμη» λέει ο Τάσος Καναράκης, φίλαθλος του ΠΑΟΚ. «Ισως ο φανατικός οπαδός έχει ταυτιστεί με την εικόνα του ταραχοποιού και συχνά όχι άδικα, αλλά αυτό δεν ισχύει σαν αξίωμα: ο μέσος φίλαθλος είναι ο μέσος άνθρωπος και ο μέσος άνθρωπος τα δύο τελευταία χρόνια έχει αγανακτήσει - εξ ου και το κίνημα των Αγανακτισμένων... Τυχαίο;».
Για τον Τάσο, πάντως, «το γήπεδο προσφέρεται για την έκφραση ομαδικής ή μαζικής αγανάκτησης, ιδιαίτερα από τότε που επιχειρηματίες, άσχετοι με το χώρο και με τη βοήθεια πολιτικών, αναμίχθηκαν στα του ποδοσφαίρου (με αποτελέσματα καταστροφικά για το άθλημα). Οι αντιδράσεις που προκάλεσαν αυτές οι συμμαχίες έδωσαν αφορμή για συνθήματα που λειτουργούσαν σαν αμυντικός μηχανισμός ενάντια σε κάτι αρνητικό -σάτιρα, με λίγα λόγια, αιχμηρή και όχι αποκλειστικά αθλητικού περιεχομένου.
Οι πολιτικοί άρχισαν να... έχουν πρόβλημα στα γήπεδα, έγιναν σύντομα κόκκινο πανί για τον κόσμο».
Οπως λέει ο Γιάννης Γ., πρώην μέλος συνδέσμου του Ηρακλή, που δεν υπάρχει πια, «η χρονιά που διανύουμε έχει ξεχωριστή δυναμική -με όσα συμβαίνουν στην οικονομία και στην κοινωνία, θα ήταν απίθανο να μην εκδηλωθεί η οργή του κόσμου στα γήπεδα. Το κίνημα των Αγανακτισμένων δεν ήταν ουρανοκατέβατο. Οι κερκίδες δεν γεμίζουν από χουλιγκάνια, αλλά από απλούς ανθρώπους, με πολλούς νέους ανάμεσά τους, που έχουν την ευκαιρία να εκφραστούν μαζικά και -γιατί όχι;- δυναμικά. Ουσιαστικά πρόκειται για την «κυριακάτικη καταδίκη της εξουσίας στο γήπεδο» συμπληρώνει. «Ο καιρός που οι πολιτικοί αλίευαν εύκολες ψήφους στις κερκίδες έχει περάσει ανεπιστρεπτί και η αντίδραση του κόσμου θα μοιάζει ολοένα και πιο συχνά μπούμερανγκ στα μούτρα της εξουσίας» καταλήγει.
Τα πρώτα πανό με πολιτικό περιεχόμενο, τη δεκαετία του '80, είχαν αναρτηθεί σε κιγκλιδώματα γηπέδων όπως η Τούμπα, το Καυταντζόγλειο, η Λεωφόρος, η Νέα φιλαδέλφεια. Η εικόνα του Τσε Γκεβάρα στην Τούμπα, «Αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό Λαό» στο Καυταντζόγλειο, συνθήματα που ταιριάζουν περισσότερο σε πολιτικές νεολαίες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς στη Ν. Φιλαδέλφεια, πανό με αιτήματα για αποφυλακίσεις κρατουμένων αλλού... Θυμηθείτε ακόμη την εποχή της δίκης των φερόμενων ως μελών της 17 Νοέμβρη, με τα «Λευτεριά στο Γ. Σερίφη» από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, τις αποδοκιμασίες πολιτικών στα γήπεδα.
«Να υπάρχει πρόταση»
Και αυτό γιατί, όπως λέει και ο Τάσος Καναράκης, «όλοι κάποτε ξυπνούν, ακόμη και στην Ελλάδα η κοροϊδία έχει ένα όριο - είτε πρόκειται για ποδόσφαιρο είτε για πολιτική».
Παρ' όλ' αυτά, η σάτιρα πολλές φορές παρεξηγήθηκε, γι' αυτό και όπως λέει ο Σπύρος, οπαδός του Ολυμπιακού από την Αθήνα, «η καταστολή από την πλευρά της Αστυνομίας στα γήπεδα με αφορμή όχι επεισόδια αυτή τη φορά, αλλά απλά συνθήματα που ακούγονται ενάντια σε πολιτικούς, μόνο παλιές πληγές ανοίγει». «Σήμερα όμως, οι οπαδοί έχουν πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποτελέσουν εμπροσθοφυλακή της αγανάκτησης, με τρόπους μάλιστα ευφάνταστους» λέει. «Φτάνει στο τέλος της "διαδρομής" αυτής, να υπάρχει πρόταση».
enet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου