Πάσχα έρχεται. Συνήθως πακέτο πάνε τα αμαρτήματα και η ιστορία ότι κάποιος σταυρώθηκε για να μας λυτρώσει από αυτά.
Φλερτάρω με τον αφορισμό το γνωρίζω, αλλά θα το αντέξω.
Σκέφτομαι ότι η χριστιανική θρησκεία προσπάθησε να εξορίσει τα αμαρτήματα στο πυρ το εξώτερο μάλλον ανεπιτυχώς, αλλά πιο πριν, φρόντισε να μας φορτώσει με ενοχές.
Αλαζονεία, απληστία, ζηλοφθονία, λαγνεία, οργή, λαιμαργία, οκνηρία.
Αδυναμίες που όλοι έχουμε λίγο έως πολύ. Στο άκουσμα τους, μας έρχονται στο νου διάφορα.
Εμένα πάντως, μού έρχεται η εικόνα του φυλακισμένου που σέρνει με δυσκολία τη μπάλα τη δεμένη από το πόδι του.
Ή, σκηνές από την ταινία «Seven».
Η επιστήμη από την άλλη, εξετάζει αυτές τις αδυναμίες μας, αποδίδοντάς τις στις σημερινές τους διαστάσεις. Τα αμαρτήματα όπως καθορίζονται σήμερα, όχι βέβαια από την εκκλησία, αλλά από την τεχνολογία και το life style, που φυσικά δεν πέθανε, αλλά ζει και βασιλεύει.
1. Επιθυμητή αλήθεια. Βρίσκεσαι με ένα παλιό σου συμμαθητή τυχαία στο δρόμο και πας για έναν καφέ, να πείτε τα νέα σας. Έχετε να μιλήσετε κάτι χρόνια. Αρχίζει να σου αραδιάζει ένα κάρο γεγονότα που εσύ ήδη γνωρίζεις από άλλη πηγή ότι δεν έχουν γίνει ακριβώς όπως τα περιγράφει. Tα εξιστορεί όπως προτιμά εκείνος να είχαν γίνει. Δεν μπαίνει στον κόπο να συγκεντρώσει και να αξιολογήσει τα στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να ζήσει την αλήθεια που θέλει. Την περιγράφει και ησυχάζει. Αμάρτημα για φάπες.
2. iPhonοφιλία. «Πάλι με το iphone στο χέρι είσαι;» μού λέει η μάνα μου. Πρόκειται για το κόλλημα τού να κοιτάζει κανείς συνεχώς το «έξυπνο» τηλέφωνό του για να μη χάσει πχ. λεπτό από τις ενημερώσεις στο Facebook. Χάνεται η μπάλα μεταξύ εικονικής πραγματικότητας και ζωντανών διαπροσωπικών σχέσεων. Σοβαρό αμάρτημα.
3. Μυωπία αλληλεγγύης. Από αυτό πάσχουμε πολλοί Έλληνες νομίζω. Από εγωκεντρική κοντοφθαλμία που κοιτάει το τωρινό όφελος και δεν εστιάζει στο τι θα ωφελήσει τους άλλους. Αν κοιτάζουμε το προσωπικό μας συμφέρον στον μικρόκοσμό μας, δεν θα μείνει τίποτε που να θυμίζει ότι η γενιά μας υπήρξε κάποτε. Και όσοι θα τη θυμούνται, δε θα έχουνε να πούνε τίποτε καλό. Βαρύ αμάρτημα.
4. Δικαιωματισμός. «Δεν είδες την εκπομπή του τάδε, στο τάδε κανάλι, που μιλούσε για την τάδε, που έκανε το τάδε;» Ε, όχι, δεν! Αυτή η απαίτηση τα επουσιώδη αιτήματα του καθενός, όχι μόνο να ικανοποιούνται απόλυτα, αλλά επιπλέον να προκαλούν το έντονο ενδιαφέρον και του υπόλοιπου κόσμου, βγάζει πολλούς εκτός εαυτού. Αμάρτημα ενοχλητικό.
5. Επικοινωνία για ψύλλου πήδημα. «Έλα Αλέκο; Τι να μαγειρέψω σήμερα;» ακούς τη θείτσα να φωνάζει στο κινητό μέσα στο μετρό ή ακόμα και την ώρα που βρίσκεται σε νεκρώσιμη ακολουθία. Πώς αλλιώς θα δείξει η μαντάμ ότι έχει κινητό και μάλιστα τελευταίας τεχνολογίας με φουτουριστικό σχεδιασμό και ξέρει να το χειρίζεται; Το ίδιο ισχύει για κάθε άσκοπη χρήση κινητού και κάθε κινητόπληκτο χρήστη. Επιδεικτικό αμάρτημα.
6. Υπερχρέωση. Τάση της εποχής μας να αγοράζουμε αγαθά που δεν χρειαζόμαστε, με χρήματα που δεν έχουμε (πια), για να εντυπωσιάσουμε ανθρώπους που ούτε καν συμπαθούμε. Αυτή είναι η γελοία πλευρά του θέματος. Το ότι πολιτικοί και κυβερνήσεις δαπανούν πέρα από τις δυνατότητές μας, δανείζονται για να καλύψουν και να συντηρήσουν πελατειακές σχέσεις, τρώνε με χρυσά κουτάλια αυτοί και η ομήγυρη τους, δημιουργώντας χρέη τα οποία θα επωμιστούν μελλοντικές γενιές, δε μας θυμίζει τίποτα (;). Αμάρτημα σε βαθμό κακουργήματος.
7. Ξενοφοβία. «Σαπούνι, σαπούνι, μερέντα». Γνωστό, άκρως ρατσιστικό ανέκδοτο. Βλέπετε, είναι πολύ εύκολο να θεωρούμε τους ανθρώπους άνισους. Να παραβλέπουμε την ανθρώπινη υπόσταση πολλών που προέρχονται από άλλες χώρες και άλλες φυλές. Δεν αξίζουμε την ίδια ζωή όλοι. Ευτυχώς αυτό αντισταθμίζεται με την εκπαίδευση, λένε οι έρευνες, αλλά, ισχύει;…Αμάρτημα ασήκωτο.
Τα αμαρτήματα σου δίνουν την αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας. Κι όμως είναι σκλαβιά.
Από την οκνηρία ως την αλόγιστη χρήση του κινητού και από τη λαγνεία ως την υπερχρέωση, μόνο κάγκελα μυρίζουν. Κάγκελα από τη σάρκα και το αίμα μας.
Δεν χρειάζονται ενοχές. Αλλαγές χρειάζονται.
eyedoll.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου